Po trzech, długich latach, nadszedł ten czas, kiedy żegnam się ze stroną.
Całe trzy lata temu, kiedy zakładałam stronę, otwierałam w ten sposób pewien nowy rozdział w moim życiu, w całości poświęcony Tokio Hotel. I to był fantastyczny czas. Poznałam mnóstwo świetnych ludzi; jak choćby genialne dziewczyny z naszego redaktorskiego składu; zawarłam kilka przyjaźni, które trwają mimo upływających lat, podszlifowałam swoje literackie ambicje, dostałam niezłą lekcję cierpliwości. Bywało świetnie i wzruszająco, bywało, że wściekła trzaskałam drzwiami, mając ochotę rzucić to wszystko w diabły, ale zawsze wracałam. Strona zawsze była integralną częścią mnie.
Ostatnio weszłam w nowy etap. Coś się zmieniło nie tylko w moim życiu, ale przede wszystkim we mnie. I pojawiło się to poczucie, że strona należy już niestety do tego poprzedniego, zamkniętego rozdziału. Radość i zapał, zastąpiła pustka. Długo zastanawiałam się czy naprawdę chcę zostawiać stronę po tak długim czasie, ale jak to ładnie określiła moja przyjaciółka: „przywiązanie to najgorszy wróg, podążania własnymi ścieżkami”. Wiem, że zostawiam stronę w świetnych rękach. Dziewczyny od kilku już lat wkładają masę pracy i serca w jej tworzenie i taka prawda, że przez ostatnie miesiące prowadziły ją już praktycznie same, gdy ja byłam w ciągłych rozjazdach. Nie mam, więc żadnych wątpliwości, że świetnie poradzą sobie ze stroną i skutecznie o Was, drodzy fani zadbają.
Chciałabym bardzo podziękować na końcu wszystkim, którzy przez te lata ze mną pracowali:
- Soiree, xKaterine i Emerald – które swoje ze mną przeszły i dostały ode mnie niezłą szkołę życia przez ten czas ;)
- Skye – która z niezwykłej graficzki, stała się świetną przyjaciółką na dobre i na złe
- Danielowi – dzięki któremu pojawiła się cała idea stworzenia tej strony
- Mii, Meike, Netiekay i wszystkim pozostałym redaktorkom, które niestety odeszły już jakiś czas temu, a z którymi miałam okazję współpracować
I przede wszystkim Wam, fanom. Pozwoliliście mi uwierzyć, że marzenia są na wyciągnięcie ręki; że wspólnymi siłami można wiele zbudować i zawsze trzeba w to wierzyć. Dzięki Wam wiem dziś, kim jestem i do czego dążę. Daliście mi siłę, żeby wytyczać swoje własne ścieżki i wierzyć, że w końcu dotrę do ich upragnionego końca.
Unlike
